پایگاه خبری مسجد نیوز

به گزارش خبرنگار خبرگزاری مسجد نیوز فاطمه کلابیه معروف به ام‌البنین (زادهٔ ۵ قمری، کوفه)، پدرآن حضرت حزام بن خالد و مادرشان لیلی دختر شهید بن ابی عامر است. همسر امام اول شیعیان، علی بن ابی طالب است. پس از درگذشت فاطمه زهرا، علی با معرفی برادرش عقیل با فاطمه کلابیه ازدواج کرد.

روزی که عروس تازه ابوطالب است ، پای در خانه امامت نهاد ، حسنین علیهم االسلام هر دو بیمار بودند. ام البنین به محض آن که وارد خانه علی علیه السلام شد ، خود را بر بالین آن را دو بزرگوار رساند و هم چون مادری مهربان به پرستاری و دل جویی از آنها پرداخت. او تا آخر عمر دو ریحانه و دلبند رسول خدا را بر فرزندان خویش مقدم می شمرد

ام البنین (ع) در همان روزهای نخست که پا به خانه امامت نهاد ، فهمید که وقتی مولا علی علیه السلام او را به اسم صدا می زند ، فرزندان فاطمه علیهاالسلام یاد و خاطره مادر عزیزان برای آنها زنده می ماند و اندوه تمام وجود آنها را فرا می گیرد انجام شده از همین رو از حضرت علی علیه السلام می خواهد که به جایزه «فاطمه» که نام اصلی او بود ، او را به نام دیگر صدا کند ، تا فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم از یاد کردید نام وی بر زبان مولا علی علیه السلام ، به یاد مادر خویش حضرت فاطمه نیفتند و خاطرات تلخ گذشته در ذهنشان تداعی نکند و رنج یتیمی و بی مادری را کم تر احساس می کنم. علی علیه السلام ، اسم او را «ام البنین» یعنی مادر پسران نهاد و از آن پس آن بانو به این نام مشهور شد.

حضرت ام البنین چهار پسر به نام های او: عباس ، عبدالله ، جعفر و عثمان ، امبلبنین داشت که هر چهار فرزند او در کربلا کشته شد.

امّ البنین ، پس از شهادت فرزندانش ، همه روزه به بقیع می رفت و به یاد فرزندان شهیدش مرثیه بسیار سوزناکی می خواند و مردم مدینه نیز به ندبه و نوحه او گوش فرا می داد تا جایی که مروان بن حکم است - این دشمن اهل بیت- همچنین به نوحه خوانی او موجود است و می گریست.

منبع: مسجد نیوز

N11981/U44/S1,2,/C40/T2